Veel cliënten hebben een brief gekregen van de UBS, Credit Suisse, Julius Bär en Bnp Paribas in Zwitserland waarin de banken aangeven dat zij een verzoek hebben gekregen van de Zwitserse Belastingdienst om gegevens van Nederlandse rekeninghouders bij voornoemde banken te verstrekken aan de Zwitserse Belastingdienst. De reden voor dit verzoek is een zogenaamde groepsaanvraag van de Nederlandse fiscus aan de Zwitserse fiscus. Op grond van een verdrag tussen Nederland en Zwitserland mag Nederland een dergelijk verzoek indienen. De Nederlandse fiscus is dus niet op de hoogte van het feit dat een specifiek persoon een rekening heeft bij deze banken, maar gezien bepaalde kenmerken van een algemene groep mag ze dus wel vragen naar de gegevens van alle personen in een groep die dezelfde kenmerken hebben.
Indien u een dergelijke brief heeft ontvangen raad ik u aan om contact op te nemen.

De Minister van Financiën heeft op 23 juni 2009 een protocol getekend waarin de uitwisseling van fiscale gegevens is geregeld. In het protocol is opgenomen dat automatische uitwisseling van bankgegevens mogelijk is per 1 januari 2010 en dat uitwisseling van bankgegevens op verzoek reeds mogelijk is met terugwerkende kracht tot en met 1 januari 2008.

Veel Nederlanders hebben hun Belgische rekening voor 1 januari 2010 leeg gehaald zodat de informatie over hen niet aan Nederland wordt verstrekt. Naar nu blijkt hebben de Belgische autoriteiten echter in 2010 informatie over rente-ontvangsten op Belgische rekeningen over het jaar 2009 ter beschikking gesteld aan de Nederlandse overheid. Dit is rente geweest die weliswaar is verdiend in 2009, maar die pas tot uitbetaling is gekomen in 2010! Velen hebben hier geen rekening mee gehouden en worden nu geconfronteerd met naheffingen en boetes oplopend tot 150%. Een oplossing is om alsnog gebruik te maken van de inkeerregelingwaardoor vermoedelijk 20% van het vermogen moet worden afgedragen aan de fiscus. Indien u reeds een brief heeft gehad van de Belastingdienst dan raad ik u aan om contact op te nemen met een adviseur.

Begin juli 2012 is in de Duitse media het bericht gekomen dat de Duitse overheid een CD-rom heeft gekocht van een tipgever. Het gaat om gegevens van 1.000 rekeninghouders bij de Zwitserse COUTTS Bank. De Duitse overheid heeft voordat ze overging tot aankoop van de CD-rom 10% van de data gecontroleerd. Deze controle was positief en vervolgens heeft ze de data voor € 3,5 miljoen gekocht van de tipgever.
Op dit moment is niet bekend of ook Nederlandse rekeninghouders op deze lijst staan of dat de tipgever ook gegevens heeft van Nederlandse rekeninghouders. Indien de tipgever de beschikking heeft over de gegevens van Nederlandse rekeninghouders dan zal ze deze vermoedelijk aanbieden aan de Nederlandse overheid tegen betaling. Reeds eerder heeft de overheid gegevens gekocht van een tipgever.

De fiscus stelt dat zij informatie heeft ontvangen uit een strafrechtelijk onderzoek waaruit zou blijken dat Nederlandse belastingplichtigen de beschikking hebben over een rekening bij een buitenlandse Nederlandse bank en/of bij een Deense bank (beide gevestigd in Zwitserland). Het gaat hier om een tri-partite overeenkomst tussen de Limburgse vermogensbeheerder (met onder andere een vestiging in België), de buitenlandse bank en de particulier. In een aantal gevallen is geadviseerd om een Limited naar buitenlands recht op te richten. Hierdoor zou het mogelijk zijn om de Europese bronbelasting te ontwijken. Inmiddels sta ik meerdere cliënten bij die een brief van de fiscus hebben ontvangen en die worden gevraagd openheid van zaken te geven. Gezien de complexheid van deze materie en het grote aantal belastingplichtigen die een brief hebben gekregen raad ik aan om een adviseur in de arm te nemen. Indien u reeds een adviseur heeft ingeschakeld raad ik u aan om hem/haar contact met mij te laten opnemen in verband met een gegroepeerde actie.
 
Indien u tot deze groep behoort en nog geen schrijven heeft ontvangen van de fiscus raad ik u aan gebruik te maken van de inkeerregeling.

De Belastingdienst heeft bekend gemaakt dat zij het gebruik van anonieme credit cards en pinpassen die gekoppeld zijn aan buitenlandse bankrekeningen gaat onderzoeken. Veel van mijn klanten gebruiken inderdaad een credit card of pinpas om te betalen of om geld uit een automaat te halen. Tot nu toe was dat ook geen probleem aangezien de Belastingdienst niet de beschikking had over de transactiegegevens van deze betalingen en pinopnames.
De Nederlandse Belastingdienst probeert deze gegevens nu wel te verkrijgen van onder andere credit card organisaties. Gezien het verwerkingssysteem van credit card transacties zal de Belastingdienst met meerdere partijen afspraken moeten maken om tot een uitwisseling van gegevens te komen.
Maar welke gegevens kunnen dan worden verstrekt? Het kaartnummer van een Credit Card en de magnetische strip op de achterkant bevat informatie. Het betreft veelal de volgende informatie:
Naam van de uitgever (American Express (37), Visa (4), MasterCard (5);
Rekeningnummer (American Express: posities 5 t/m 11; Visa: posities 7 t/m 15; MasterCard: posities verschillen, maar meestal posities 7 t/m 15);
Bank nummer (verwijst naar een naam van een bank);
In enkele gevallen de naam van de credit card houder.
Het is dus maar de vraag of de Belastingdienst direct terecht komt bij de houder van de rekening. De Belastingdienst stelt echter dat zij nu beschikt over een methode om betalingen door Nederlanders uit te filteren door bijvoorbeeld de frequentie en de locatie van de betalingen te analyseren. Aan de hand van het rekeningnummer kan de fiscus vervolgens informatie opvragen in het buitenland over de eigenaar van de rekening op basis van een belastingverdrag.

Nederland heeft gegevens gekregen van rekeninghouders bij de Luxemburgse bank BCEE. Het gaat om de situatie rond 2006. Ofwel, zeer oude gegevens en een periode waar veel mensen nog een bankrekening in het buitenland aanhielden.