In deze drie situaties kan ik u begeleiden. Voor de goede orde wil ik graag opmerken dat er een aantal belangrijke verschillen zijn tussen de bovengenoemde situaties. In het eerste geval (bij een beroep op de inkeerregeling) ligt het initiatief aan uw kant. U besluit om gebruik te maken van de inkeerregeling en geeft de inspecteur inzage in uw buitenlandse vermogen. In de tweede situatie heeft de inspecteur op grond van bepaalde informatie het vermoeden dat u buitenlandse vermogensbestanddelen heeft. In dit geval ligt het initiatief bij de inspecteur en vraagt hij u om nadere informatie. De boete in het tweede geval is hoger dan in het eerste geval. Daarover later meer. In het derde geval heeft de Belastingdienst nog geen informatie over u, maar zal zij dat wel op korte termijn verkrijgen van uw buitenlandse bank tenzij u actie onderneemt!

Mijn werkwijze is dat ik het gehele contact met de Belastingdienst overneem van u. Dit betekent dat ik namens u optreed richting de Belastingdienst en dat u geen contact heeft met de Belastingdienst (tenzij u dat wenst). Over elk contact met de Belastingdienst hebben wij met elkaar, van te voren, overleg. Inmiddels heb ik meer dan 2.000 personen geholpen bij het gebruik maken van de inkeerregeling, dan wel ondersteund in het geval dat de Belastingdienst de persoon reeds op het spoor was.
Veel cliënten menen dat hun situatie uniek is en dat daar geen oplossing voor is. Mijn ervaring is echter dat in alle aan mij voorgelegde situaties een oplossing mogelijk is. Ook in situaties waarbij sprake is van een erfenis, schenking, verzwegen omzet, bijverdiensten, familie perikelen, et cetera. Mogelijk hebben deze situaties wel gevolgen voor de hoogte van de verschuldigde belasting, maar het is juist de kunst om binnen de wettelijke mogelijkheden de juiste keuzes te maken.
Indien u vragen heeft kunt u altijd vrijblijvend telefonisch contact met mij opnemen. U hoeft uw naam hierbij niet te vermelden. Uiteraard wel indien wij met elkaar in zee gaan.

Vanaf 1 januari 2010 was boetevrij inkeren niet meer mogelijk. Voormalig minister Jan-Kees De Jager heeft de druk op belastingplichtigen met vermogen in het buitenland stap-voor-stap verhoogd. Tot 1 juli 2010 was de (vergrijp)boete voor inkeerders 5% van de maximale boete van 300%; ofwel 15% van de verschuldigde belasting. Na 1 juli 2010 werd de boete verhoogd naar 30%. Zoals reeds eerder vermeld is de boete vanaf 2 september 2013 tot 1 juli 2014 verlaagd tot 0% en bedraagt de boete momenteel, vanaf 1 juli 2015, 60%. Deze boete geldt overigens niet voor de laatste 2 jaren, dus effectief over 10 jaren.

Voor belastingplichtigen die worden benaderd door de Belastingdienst geldt een andere situatie dan voor inkeerders. Vanaf 1 januari 2010 heeft de wetgever de boete voor het niet of niet juist aangeven van buitenlands vermogen verhoogd van maximaal 100% naar maximaal 300% van de verschuldigde belasting. Deze situatie is alleen van toepassing in het geval de Belastingdienst u schriftelijk heeft gemeld dat zij het vermoeden hebben dat u buitenlands vermogen tot uw beschikking heeft die niet in de aangifte is vermeld.
Deze 300% boete is zeer afschrikwekkend, echter de soep wordt minder heet gegeten. Wat is namelijk het geval? Indien u wordt aangeschreven door de Belastingdienst en u werkt mee met de inspecteur dan is dat een strafverminderende omstandigheid. De maximale boete is dan niet meer aan de orde, maar 150% of lager.
Daarnaast heb ik hierboven geschreven dat het boetebesluit is in gegaan op 1 januari 2010. Voor 1 januari 2010 gold het oude boetebesluit dat gunstiger is voor de belastingplichtigen. Dit oude besluit gaat dan ook voor het nieuwe besluit met betrekking tot de jaren voor 2010. Dus indien u in 2018 of 2019 een brief krijgt van de fiscus en u werkt mee dan is de boete 50% over de jaren tot en met 2008 (of in bepaalde gevallen 2007). Voor de overige jaren zal de boete over die jaren 150% zijn.

Nederland heeft met diverse landen verdragen afgesloten waarin staat opgenomen dat ze elkaar over en weer informeren over inkomsten die zijn genoten door een persoon in een land terwijl die persoon daar niet woonachtig is. Veelal ligt dan het heffingsrecht van belastingen bij de woonstaat (de staat waarin degene woonachtig is).
Landen als België, Frankrijk, Duitsland, Spanje, Italië, Noorwegen, Denemarken, Verenigde Staten van Amerika, Australië, et cetera hebben dergelijke verdragen met Nederland.
Inmiddels heb ik meerdere cliënten die zich bij mij hebben gemeld vanaf februari van dit jaar. Zij hebben een brief gekregen van de Belastingdienst en vragen om advies.